Yolculuk
Yolculuk Çocukluğumun elinden tutup, İhtiyarlığıma gittik beraberce. Geçen zamanın tozunu yutup, Hayat yolunu yürüdük günlerce. Tüm beyaz sayfaları karalamışlar, Ak kanatlı ak kuşları yaralamışlar. Pembe hayalleri bile paralamışlar, Hüzün kokulu yıllar geçtik gecelerce. Ara da susadık eski aşklarımıza, Durduk yere acıktık anılarımıza. Yorulunca uyuduk rüyalarımıza, Hiç uyumamış gibi,belki senelerce. Sevdiklerim bekliyor gittiğim yer de, Her yaşım bu sahne de başka perde. İklimler değişir,bir rüzgar eser de, Çocuk bırakır elimi,uçuverir özgürce. İhtiyar,yakalar yeniden yaramaz çocuğu, Üçümüz buluşuruz ayrılık çeşmesinde. Bir gemi belirir sessizliğin iskelesinde, Yolculuk biter,sürgün başlar isteksizce.Geri Don