Böcekler

Uzun uzadıya yattı,yatacak derken,
Kalkmış bir solukta ölüme hasta.
Üç beş kişi verilen helvayı yerken,
Toprakla doyar mevta,çamurdan pasta.

Yarım sayfa hayat,yazılmış ta kadere,
Sonuna nokta diye bir şey konmamış.
Kazma kürek girişmişler de gidene,
Kimse nereye gittiğini soramamış.

Ahaliden baş sağlığı gelir,yalandan,
Başında sağlık olan eşini taşa yazmaz.
Dört duvar ağır ağır ayrılırken odadan.
Bir resim mızmızlanır,dinlenir,susturulmaz.

Çürük seneler geçerken kokusunu bırakır,
Sonra bir gemi batar ütüsüz bir çarşafta.
Köpürür bir bardak can,taşa,boşa boşalır,
Gayret te derman kalmaz,yıkılır bir tarafta.

Karıncadan medet bekler mi kapalı gözler?
Bekler.Hem de kimseden beklemediğini bekler.
Sıkılgan ve telaşsız,sorgularken melekler,
Kefenine girerler,kopya verir böcekler.

Sonradan,dans ederek girer içeri yılan,
Azrail ile iş bitimi ziyafet olur beden.
Elli yıl önce ölen nenedir evvel yatan,
Zevk içinde paylaşılır,sindirilir sülalen.

Geri Don