Küçük Çocuklar

Küçük çocuklar görüyorum,küçük çilli çocuklar,
Önlerinde kum yığını,ceplerinde misketleriyle.
Küçük çocuklar onlar,,üstleri kirli,yüzleri de öyle,
Küçük anne,küçük baba,küçük çocuk,vesaire.

Şimdi en azından yirmi yıl önce,bir cuma gecesi,
Yanan sobanın önü kızarmış sıcaktan,hava soğuk,
Kış deyince kar yağıyor düşlere,dert tasa yok ki,
Bir cuma gecesi büyümüş çocuklar misketleriyle.

Küçük umutlar taşıyorum,az da olsa içimde,
Serin geceler oluyor,balkonda üstü açık geceler.
Duvarda eski resşmler duruyor,eski ve üzgünce,
Büyük adamların tebessümü çocukları güldürür,

Bundan önce papatyalar da sadece çiçekti,
Aşk yüzünden söylenen şarkılardan bize ne.
Küçük öocuk gözünde sonsuzluk duvarın ardı,
Ellerinde papatyalar,düşlerinde kar yığını ve bahar.

Gel zaman git zaman çocuklar büyür bir köşede.
Eskiden kalma bir bahar anlatılır yenilerine.
Bal kovanı karıncaya neyi hatırlatırsa zaman,
Geçen ömrü çocuklara,kalan ömrü yarınlara hatırlatır.

Ve... Bir baba,çocuğuna çocukluğu anlatır.

Geri Don