Hızar

Gözlerinin siyah kandilinde parlıyordu tozlu koridor,
Kasımın ortasında yağar,en baba hüzzam bulutlar.
Kahrolası bir tesadüf,güneş yanığı hayat kadar zor,
Boz bulanık şafak arası bir nazar,çocukta göz kırpmalar.

Sorsan,hatırlamaz altına işediği deliksiz geceleri,
Büyüdü,beyninde tortular oluştu,eskiden kalan.
Bir korsan gemisi endamında yüzdüğü heceleri,
Tarih yazar,kalem yazar,kitap yazar ama yalan. 

Heyhat!gözlerimin siyah çanağında bir kandil,
Yanar,yanar ta bebeğine kadar,ağlar beyazlar.
Başımda bir anne bekler,elinde buruşuk mendil,
Siz tabii ki bilmezsiniz,soğuk olur bu ayazlar.

Baba yok,ölüm ne,bu adamlar kim olacaklar?
Yan yana yassı duvarlar,ve anakucağı mezar.
Elimde kelebek kanadı,yüzümde kir,bakacaklar,
Her affa ceza keser,göğsüm etli butlu hızar.

Efkar,bir nemli şadırvan,öfkelerin bahçesinde,
Yükseliş mertebesinde bir boşluk,yarına dair.
Uzun,tozlu bir koridor,celselerin gölgesinde,
Bir çocuk,bir sen,bir ben ve bir de deli şair.

Geri Don