Katil
Gözlerinde şehrin ışıkları sönüyor bir adamın. Gri bir duman örtüyor aynadaki yüzünü. Salyangoz gibi,yavaş geçen saatleri zamanın, Bırakacak elbet,ama tutamıyor sözünü. Ara sıra göz kırpıyor ampul tavandan,namussuz! Hafif aralık camdan içeri sızıyor yaşlı bir rüzgar, Adam,bugün,hiç olmadığı kadar huzursuz, Belli ki onun için her gece zor,son dostu rüzgar. Bıçağın keskin tarafında kalbi,güm güm atıyor, Yanağında ve aknında kan izleri,biraz da terli, Namussuz parlatıyor bazen yüzünü,korkuyor, Yerde karım dediği şahıs,adam polisi bekliyor.Geri Don