Nihavent

Nihavent bir akşam üstü,günüm,
Düş kırığı batabilir,üzgünüm.
Bu,hayatın oynadığı oyunların perdesi,
Cumbalı hayallerin,fesleğenli sahnesi.

Günüm bir akşam üstü,nihavent henüz,
Çoğunuz kibrittiniz,yandınız ve söndünüz.
Kiminiz ormanları,kiminiz kendini,tükettiniz,
Hayat size kucak açtı,siz onu terk ettiniz.

Akşam henüz,günüm nihavent üstü,
Sanki bütün bülbüller,güllere küstü.
Kaldırıldı meydandan gençliğin büstü,
Yakışıyordu halbuki,ne güzel süstü.

Segah ta gördük bazen elbette.
Ağlamakta var hayatta,gülmekte.
Gün gelir dağıtılır,hepimizin karnesi,
Ve kapanır fesleğenli,süslü hayat sahnesi.

Geri Don